Bara smááá munur

Eins og áður hefur verið sagt er komið vor til Stokkhólms. Ekki kannski blússandi sumar ennþá en jú sólin skín vissulega og það getur verið ansi vel heitt suma daga. Leikskólinn hefur óskað eftir að börnin séu höfð í langerma bolum eins lengi og hægt er því að sólin sé stundum svo sterk og þá virka föt einsog sólarvörn fyrir litlu hvítu kroppana.

Eins og myndin sýnir (bókstaflega svart á hvítu) þá er Hilmir komin með þessa líka fínu bóndabrúnku ;) Er eiginlega alveg bráðfyndið að sjá hann kviknakin í baði. Svona líka sjálflýsandi-kríthvítur á öllum kroppinum nema bara á andliti og höndum.

Myndavélabrosin

Það þarf hvorki að efast né spyrja að því hvar Hilmir hefur lært að myndavélabrosa ;) Kannski þarf hann aaaaaðeins að fínpússa smajlið en þetta er allt að koma !

Nýjasta áhugamálið

Nýjasta nýtt hjá Hilmi er að greiða/bursta hár. Sitt eigið, okkar, á dúkkunum sínum (já auðvitað á hann nokkrar Barbiedúkkur einsog jafnréttisbarni sæmir). Getur setið útá svölum og greitt sér um hárið í fleiri mínútur. Vatnsgreiðslur eru þá líka vinsælastar.
Pabbi hans fékk nóg um daginn á þessum greiðsluleik (hann var sko módelið) og bað hann að greiða einhverjum öðrum. "Geturu ekki greitt MeMe í staðinn?"
Hilmir er nú ekki svo vitlaus og svaraði þá bara "Neeeei pabbi... Meme er með pels... það má ekki greiða því!"

Vormyndasyrpa

Ingó fæst ekki með góðu til að viðhalda myndasíðunni okkar á www.beogin.com svo þá þarf ég bara að vera þeim mun duglegri við að hlaða inn myndum hérna á Hilmisblogg ;) Fannst komin tími á smá vorsýningu héðan frá okkur. Svona til að sýna hvernig vorið/sumarið hefur gert innreið sína hér í Stokkhólmi tók ég mynd úr svefnherbergisglugganum okkar. Þessi tré með hvítu blómunum eru að blómstra alveg villt og galið núna. Ótrúlega fallegt og lyktin ekki síðri. Blómavorlykt... hvernig sem henni skal lýsa. Liggur við að manni langi til að hoppa út og gá hvort það sé jafn "mjúkt" og það lítur út fyrir að vera !

Hilmir er orðin voða hugaður í klifri. Ekki það að hann hafi verið neitt jarðbundin og smeykur við að klifra hingað til en núna er það komið í nýjar hæðir. Hann t.d. uppgötvaði það að hann gæti klifrað uppá þak leiklestarinnar sem er á leikskólalóðinni. Fóstrurnar ekki hrifnar. Við þurftum að rifja upp bókina um Emmu sem klifraði uppí stóra tréð og datt svo þurfti að sauma. Hann lét til segjast en heldur nú samt áfram að gá hvar mörkin liggja ;)

Hér erum við Lotta leikskólamömmugranni í kólónílottinum okkar. Þessu verður sumrinu eytt í þetta árið. Þar sem við höfum ekki efni á að fara í neitt frí, hvorki erlendis né til Íslands... tjah... ekki einusinni í sumarbústað (!) þá erum við búin að sameinast með annari fjölskyldu í að rækta grænmeti í litlum skika hérna í hverfinu. Þetta er þvílíkt stuð... allavega fyrir okkur mömmurnar sem tökum þetta háalvarlega og mokum og gróðursetjum sem mest við megum. Sjáum til hvernig fer svo með að reyta arfa.... gæti verið að rómantísku hugsanirnar fjúki í burtu þá en... það má alltaf reyna !

Þessi mynd er fyrir pabba minn sem kenndi mér gegnum síma hvernig ætti að búa til svona upphækuð beð með gangstígum svo vatnið geti runnið úr beðunum með góðu móti. Sko ! Svona vorum við duglegar. 5 klukkustundir sem við tvær eyddum í að mokra, hreinsa steina og blanda við beljuskít. Þarna má semsagt sjá 6 kassalaga beð fyrir kartöflur og lauka. Svo koma þrjú aflöng með rauðbeðum, gulrótum ofl. Blómabeð þarna uppvið endann. Og já svo 4 kassa þarna útí bláendann á reitnum okkar þarsem verður líka allskonar grænmeti í... svona það sem þarf að fara aðeins meira varlega með (eggaldin og svoleiðis). Við mokuðum fyrstu helgina og gróðursettum svo næstu þar á eftir. Allt komið oní beð og þá komu akkúrat nokkrir rigningardagar... fullkomið.

Þarna má sjá okkur "smábændurnar". Nema mig sem er að taka myndina. Ingó er þarna að hamast við að kveikja upp í einnota grillinu fyrir pylsurnar... sem átti að étast fyrir hálftíma síðan... Krakkarnir Hilmir og Ida sitja á teppinu og eru að gæða sér á pastasalati sem Lotta (sem er að keyra hjólbörurnar að sækja kúamykju) var svo útsjónarsöm að hafa með sér... svona ef ske kynni að grillið skyldi ekki glæðast. Anders situr svo með Anton litla í fanginu og er að skófla oní hann fyrir hádegislúrinn.

Japp ! Þetta erum við þessa dagana. Lítið meir um það að segja. Næstu helgar fara svo líklega í að byrja að reyta arfa. Helga amman að koma á uppstigningardag svo hún verður aldeilis sett í ömmustarfið meðan bændast verður í garðinum ;)

Stækkandi strákur bestur er

Fékk að heyra mikið hrós frá leikskólafóstrunni hans Hilmis í gær. Hún sagði að það væri alveg eftirtektarvert hversu mikið hann hefði þroskast og stækkað andlega á undanförnum vikum, cirka síðan um páskana. Held það hafi gert honum gott að fá smá umhverfisbreytingu. Heyra aðra tala íslensku og umgangast bæði gamla og nýja vini, bæði af eldri og yngri gerðinni ;)
Hún sagði að núna væri hann voða duglegur að hlýða því sem hann væri beðin um af fóstrunum. Bíða stilltur eftir að kæmi að sér við matarborðið, úti við leiktækin og innivið þegar lesnar væru upp sögur og sungið. Bara einfaldlega komin smá ró í kroppinn á honum sem þær fóstrurnar hefðu tekið sérstaklega eftir og vildu koma á framfæri til mín.
Mér fannst ferlega gaman að heyra þetta því oft hefur þetta með hópsamkenndina verið pínu vandamálasvæði hjá honum. Hann á það til að hlaupa bara í burtu og fara að gera einhvað útaf fyrir sig (=prakkarast) ef það er ekki nógu mikill fókus á hann í hópnum. Skemmir jafnvel fyrir öðrum og lætur eftir öllum hugmyndum sem detta inní hausinn á honum.
Og alltaf á maður að trúa því að svona líði hjá.
Hver veit nema sé að koma að því núna... for now... í smástund... þartil að næsta tímabili kemur ;)